Feeds:
Artikels
Kommentare

Posts Tagged ‘godsdiens’

Aan Pa, met sy verjaarsdag, al 770 bladsye, geskenk deur sy dogters Hannelie en Marli.

Wat n groot heerlikheid is dit nie. Kan nie wag om te begin lees nie. Dit gaan lank en stadig lees vat om deur hom te kom, en om die ou koppie om al die groot woorde te kry om te kan verstaan.

Wilber is n groot gees, sommige beskou hom as die grootste filosoof van ons tyd. Ek hou van wat hy sê en hoe hy dink. Sy “Integral Spirituality” was n indrukwekkende boek, n rigtingwyser vir my pad deur die lewe, inderdaad `n openbaring oor die hoekom en waarom van die lewe. Baie dinge in die ontwikkeling van die mens het begin sin maak na ek die boek gelees het.

Abraham Maslow het vir my die fondament gelê, en Ken Wilber het voort gebou op daardie fundament. Ek was lanklaas so opgewonde oor boek soos ek oor die een is.

As julle my soek … ek sit iewers in n hoekie en lees en maak verwoed aantekeninge met n “Do NOT disturb” bordjie om my nek!

Ek sal dalk so stuk-stuk vertel van die storie soos ek vorder. Hou dop.

Read Full Post »

Hierdie onderhoud met Richard Rohr is een van die beste onderhoude wat ek in n lang tyd gelees het. Ek het voorheen hier iewers op die werf geskryf oor Rohr se boek “Falling Upward”.

Gegee die (Trump) tyd waarin ons leef, is dit nodig om weer na die wyse man se insigte te kyk.

Lees dit gerus met aandag en n oop gemoed. Ja ek weet, dit is n hele 6 bladsye lank na ek dit tot esensies verkort het, en meeste mense lees deesdae selde meer as 6 sinne. Ek kan jou belowe die een is die moete werd.

Lees en word wys.

Richard Rohr

Living in Deep Time

Men of all ages say Richard Rohr has given them a new way into spiritual depth and religious thought — through his writing and retreats. This conversation with the Franciscan spiritual teacher delves into the expansive scope of his ideas: male formation and what he calls “father hunger”; why contemplation is as magnetic to people now, including millennials, as it’s ever been; and how to set about taking the first half of life — the drive to “successful survival” — all the way to meaning.

Transcript

Krista Tippett, host: I’m not sure any living spiritual teacher has been recommended to me by more people across the years than Fr. Richard Rohr. Especially striking is how many men — diverse men — have told me they had trouble connecting to religion and spiritual practice, but that this Franciscan changed their lives, deepened their spirituality, helped grow them up. So, at long last, I’m here to draw him out.

And it’s a conversation with expansive scope, much like his teaching and writing — on why contemplation is as magnetic to people now, including millennials, as it’s ever been; on male spirituality and the epidemic of what he calls “father hunger;” and on the work of moving into what he describes as the second half of life. The first half is necessarily about survival, “successful survival,” and preoccupations like titles and prestige and possessions with a dualistic, either/or sensibility. But all of that doesn’t take us all the way to meaning, which is not a linear matter of age and time.

Fr. Richard Rohr: To be a contemplative is to learn to trust deep time and to learn how to rest there and not be wrapped up in chronological time. Because what you’ve learned, especially by my age, is that all of it passes away. The things that you’re so impassioned about when you’re 22 or 42 don’t even mean anything anymore, and yet, you got so angry about it or so invested in it. So, this word “contemplation,” it’s a different form of consciousness. It’s a different form of time. (meer…)

Read Full Post »

Islam

Hier onder is die Sufi interpretasie van die mantra/gebed wat die Moslems Sondae vanaf hulle moskees uitroep.

Enige kommentaar?

La ilaha illa ‘llah, Muhammadun-Rasulullah

For the Sufi, the most meaningful words in creation are “La ilaha illa ‘llah, Muhammadun-Rasulullah.”  We claim unequivocally that this phrase is the Origin of all Knowledge, the Sun of all Meaning, the Source of all Truth, and Health, Warmth and Healing to the heart.

Let’s examine the phrase in its two components, “La ilaha illa ‘llah”, and “Muhammadun-Rasulullah”.

Part 1. La ilaha illa ‘llah

“La ilaha illa ‘llah” is the essence of the matter, a simple but profound summary of the “Knowledge of God”. It is the essence (and practice) of the annihilation of falsehood. It is both a statement of Divine Truth, and a lesson on how to know it. It means that there IS ONLY Allah, and demonstrates that the quickest way to “know” the Unity is to deny all else.

“La” means no, nothing, negating of what follows, indicating the negation of and implying the illusory nature of the seeming existence of whatever it is referring to, (which, paradoxically,  must first “exist” (in the mind) in order to be negated, denied, refused, diminished to zero relative significance).

“Ilaha” is an intensely interesting word, worthy of deep consideration. It means god (little ‘g’ intended), deity, worthy of worship, deification, edification, respect, subordination, following, service, attendance, consideration. In a word, just about anything that comes from our (individual) minds (mindset, way of thinking), and anything we might care about (our cares), or believe “exists”.

“La ilaha” can therefore mean “nothing exists”, i. e. nothing is worthy of consideration except that which stands by itself and is not in need of consideration. And how do we isolate that Being? By eliminating from our consciousness (mind) all that can be eliminated, even and including all mental concepts (of God), until there is only pure existence itself, pulsing through our bodies and flowing through our veins.

The indication is that the “Knowing” of God is based on the negation of all else. In practice, that negation is based on an exclusive affirmation of The Only Possible Permanent Reality, God Alone. Once the “Knowing” is known, it stands alone and sufficient. There is no more negation necessary or even possible, and everything becomes an affirmation of the Truth in Reality.

In Sufism, the word “annihilation” refers to the mind (giving no credence to). There is no denial of the outward existence, only the negation of any reality other than the Only True Reality (That which is left when all else is gone). Look how even the basest tyrants act according to this law, seeking to physically destroy their enemies and succeeding only at self-ruin. Nevertheless the principle is the same – arriving at the truth by a process of elimination.

“Illa” means only, but, if not, except.

“‘llah” means Allah, Al-lah! (Arabic) The One. The Conscious Oneness. The Unity. The Divine,  The Beyond-Comprehension. The Self-Aware, Who Comprehends All. Existing, Knowing, Seeing, Hearing, Speaking, Willing, The Source of Power. Perfection in and of Itself. Greater than which there is none. Who remains when all else is gone.

This Existence must be both intellectually grasped and physically realized. The Divine “Does” Itself. The full embodiment of the Reality of this Truth is the object in “Quest”. Knowing it in our minds may be easy but convincing our bodies takes practice, including verbal affirmations and physical negations. This practice transforms this knowing from a concept to a reality.

Part 2. Muhammadun-Rasulullah

Muhammadun-Rasulullah is a profound summary of the knowledge of creation.

“Muhammad” is the most complex and meaningful word, requiring the study of long eulogies for initial comprehension,  so let us summarize. He was indeed the full embodiment of Truth and The Reality, and therefore the way for us to attain this also.

Let’s start at the beginning.

Divinity being in and of Itself perfect, should not the first of Its creation be perfection?

In the beginning, and there was no beginning, there was Allah Alone – pure, unmitigated, undifferentiated Oneness. The Divine, The Self-Aware, The Source of Power. And He is now as He was. With no change in His Oneness, He created. His Will and its manifestation are one and the same, and He willed to be known – so that Will manifested in the first of His Creation, a perfect Self-Knowing. But Knowing then did not exist alone, without a knower, so the knower, the perfect self-knowledge, was the first of His Creation. But the knower did not exist without entity, a name and a suitable environment, so the Name was Muhammad (Arabic: The most highly praised one), and the environment was Creation in the four realms.

And why should it not be that way? Creating to be known, should He not create Knowing first? Humans have that knowing innate within them, so, as potential ‘knowers’, are we not the “Crown of Creation”? Should there not be a perfect one, a prototype, a role model, if you will, that we may seek out to follow and emulate in our own individual search for perfection (read perfect annihilation)?

Rasul means messenger. Messenger implies way. Message is the teaching, Messenger is the way. What the messenger can do, the receiver of the message can do. Implying coming from and returning to the Source of the message. In this case, Allah. ‘ullah means to confirm that – (messenger) from Allah.

Evidence from Hadith Qudsi (traditions spoken by Allah Himself).  “I created to be known”  “I was Alone and wished to be known so I created Creation”.  “The first of my creations was Muhammad”  “The best of my creations is `Aql” (Intelligence, consciousness, reasoning, intellect, awareness, comprehension. All of these words are related to the Arabic `Aql:)  

 

Read Full Post »

Ons lewe bepaald in interessante tye. Op pleine word standbeelde á la Do Quixote stormgeloop, maar met minder nobelle intensies. En op Fb kla (wit) mense van `n vae gevoel van onrus wat hulle werk en algemene menswees nadelig beïnvloed.

Lees ek toevallig ´n storie raak oor iemand se nuwe teorie oor die piramides van Egipte. Hoe dit gebou is, waarom dit gebou is en deur wie soort van ding. Vir gewone mense dink ek is sy teorie so effe way-out wetenskap fiksie, maar dit is nie wat my gepla het nie. Wat skokkend was, was die reaksie op die arme man se onskuldige idee, as idees ooit regtig onskuldig kan wees!

Daar was meer as honderd skrywers wat gereageer het op die pos, en meer as 90% daarvan was van Afrikane, meestal van Afro-Amerikaners. En hulle was kwaad, een en almal van hulle. Wat ontstellend was, was die blatante, woedende rassistiese aanslag van hulle skrywes, hoofsaaklik op die trant van; dit was Afrikane wat die piramides gebou het; die witmense het hulle tegnologie gesteel; die witmense het hulle geskiedenis gesteel; en die DNA toetse wat op mummies gedoen is kan nie geglo word nie want dit was witmense wat die toetse gedoen het. Die Faros was eintlik swart.

Soveel onredelike haat het mens lanklaas raakgeloop. En waar die skielike groot liefde en broederskap met die Arabiere vandaan kom weet mens ook nie. Dit was tog Arabiere wat heel eerste slawe uit Afrika gekoop en verkoop het, lank voor die Weste ook daardie sieklike mark betree het. Die enigste verbintenis wat swart Afrika dus moontlik met die piramides gehad het was as slawe wat met sambok en sweep aangedryf is om die groot blokke klip te kap en aan te sleep na die bouperseel toe? Mens kan net raai hoeveel duisende van hulle daar dood is in die proses. Waarom dan die Weste haat met ´n wrewel, maar die Arabiere hulle broers noem?

Alles natuurlik moontlik indien die piramides wel met handearbeid gebou is, en nie deur vreemde wesens (Anunnaki?) met vreemde tegnologie soos die skrywer bespiegel nie.

Maar die haatspraak bring mens by ´n ander punt. Die anti-wit sentiment in Afrika en Amerika is besig om so te eskaleer dat ´n toekomsvoorspelling soos die volgende ´n baie sterk moontlikheid is:

Binne die volgende tien tot twintig jaar gaan die grootste gedeelte van die Afrika bevolking Moslem wees, en so ook Afro-Amerika.

Die stelling berus op die volgende feite:

Afrika se groeiende weersin in alles wat wit en Westers is wat kan oorspoel in ´n sterk weersin in die Christendom met sy wit Christus as enigste redder.

Dink daaraan; ´n wit klein babadjie gebore van ´n wit skrynwerker en sy wit maagd, terwyl die sing van “baba black sheep” deesdae as aanstootlik rassisties gesien word. Hoe gaan die wit Christus langer (daarby nog ´n Jood ook) deur swartmense as redder van swart mense aanvaar word? En dan natuurlik is die aanspraak dat Christus die seun van God is, wat God noodwendig ook wit maak. Dit is dus bykans onafwendbaar dat swartmense uiteindelik vrywillig die Christendom die rug gaan toekeer.

Hierteenoor staan die Arabier broeder Mohammed wat sy volgelinge gemobiliseer het en met swaard omhoog stede en dorpe aangeval het en mense vermoor het wat nie sy boodskap wou aanvaar nie. En vandag is daardie selfde Islamiet brutaal anti-Westers, anti-Christendom, en so dus ´n volmaakte bondgenoot vir Swart Afrika om witmense op hulle plek te sit.

Die van julle wat oor 15 of 20 jaar nog hier gaan wees, sal kan bevestig of dit toe so gebeur het. Of gaan die Chinese Afrika kolonialiseer en Afrikane sistematies vervang het met hulle eie mense!

Dit gaan nog baie interessant word hier te lande. Dis nou vir die whities wat ons eie Hitler kloon Jullius gaan oorleef. Dink ook hieraan: Daar is tussen sewe en tien miljoen Jode vermoor sonder dat ´n haan daarna gekraai het, behalwe toe dit te laat was. Daar is net 4 miljoen witmense in SA. Gaan iemand omgee, of waag om te protesteer as die wit rassiste deur die slagoffers van apartheid uitgewis word?

 

Read Full Post »

Vreemde wêreld, vreemde mensdom.

Nou eendag is daar ´n bespreking op RSG oor die noodsaak vir, en voordele van ´n positiewe ingesteldheid in jou lewe. Almal sing saam in die koor en vertel hoe goed die soort van ingesteldheid vir die liggaam en siel is … tot daar ´n klomp tantes begin inbel om beswaar aan te teken. En erg beswaard is hulle, want, sê hulle, as jy ´n ware Christen is sal jy net op God vertrou. Positief is On-Christelik.

Nou wonder mens; is dit dan nie vir die Christen iets positiefs om op God te vertrou nie? Of is geloof gegrond in ´n negatiewe ingesteldheid? Geen wonder hulle is beswaard nie. Jy mag dalk net vrolik wees as jy positief is, en dit klink na sonde? Soos dans op `n tyd sonde was (steeds is?) vir die Doppers? Genade tog.

En nou is die nuutste ding om oor beswaard te wees die afgelope Halloween fees (ook genoem “All Saints’ eve”). Dit word deur ernstig (Christelik) gelowige mense bestempel as van die duiwel. Een baie ou dame het selfs beweer dat daar diere, kinders en soms mense aan die duiwel geoffer word op hierdie fees (kinders is nie mense nie?). Daar word nou per eed gesweer dat “ek en my familie sal die Here dien. Ons sal nooit op enige wyse deel in hierdie Satans’ verheerlikende fees nie”.

Dit is tog redelik eenvoudig. Gaan lees op oor die geskiedenis van Halloween en vergewis jou van waaroor dit werklik gaan voor jy ´n gat van jouself maak. Gaan “Google” dit, dis so maklik as dit. As jy tegnologies gestremd is, vra jou kinders of kleinkinders om dit vir jou te doen. Ouderdom en onnoselheid is nie ‘n verskoning waarom jy jou kerk en jou geloof belaglik mag maak nie.

Min of meer dieselfde klomp mense plus nog miljoene ander wat hulle self Christen noem, insluitend sommige ongelowiges en selfs ateïste, is net so ontsteld oor die huidige wrede aanslag van Islam op die mensdom. En tereg ook. In hierdie moderne tye is iets so koelbloedig, wreed en barbaars total onverskoonbaar. En dit nog in die naam van ´n god!

Maar net voor ons te opgewonde raak, ´n paar syfers uit ons Christen geskiedenis:

Gedurende die eerste kruistog wat onderneem was om Jerusalem te gaan suiwer van goddelose barbare, (met ander woorde Mohammadane en Jode) het die kruisvaarders besluit dat die Jode wat hulle op hulle tog deur Europa teengekom het ook nie Christene was nie. Die gevolg was dat honderde duisende Joodse mans, vrouens en kinders sommer so terloops vermoor is.

In die tydperk 1450 tot 1800 is so veel as 4 miljoen vrouens na die brandstapel gestuur omdat die kerk dit so beveel het. Dit was hoofsaaklik Christen vrouens wat deur die kerk as “afvallig” of as hekse gebrandmerk is.

In Spanje is 2,000 mense op die brandstapel verbrand.

In 1572 is 4,000 Hugenote in Parys vermoor.

Hierdie is net mense wat in Europa self deur die kerk vermoor is. Hoeveel Islamiete daar gedurende die ongeveer 10 kruistogte vermoor is, is nie seker nie. Dit kan sekerlik nog meer wees as die 4 miljoen wederstrewiges waarvan die kerk in Europa ontslae geraak het net omdat hulle die Pous se gesag bevraagteken/bedreig het, en natuurlik om die Katolieke kerk se koffers te vul.

Meegaande ‘verslag’ is moontlik ´n aanduiding van hoe bloediglik geweldadig en barbaars die Christendom die ‘ongelowige’ Islamiete aangeval het.

“Wonderful sights were to be seen. Some of our men (and this was more merciful) cut off the heads of their enemies; others shot them with arrows, so that they fell from the towers; others tortured them longer by casting them into the flames. Piles of heads, hands and feet were to be seen in the streets of the city. It was necessary to pick one’s way over the bodies of men and horses. But these were small matters compared to what happened at the Temple of Solomon, a place where religious services are normally chanted … in the temple and the porch of Solomon, men rode in blood up to their knees and bridle reins. Indeed it was a just and splendid judgement of God that this place should be filled with the blood of unbelievers since it had suffered so long from their blasphemies.”

Volgens ene Raymond D’Aguilers.

Laat mens nogal dink, nie waar nie?

En net voor die gewone juigkomando begin skreeu Godsdiens is die euwel. Godsdiens is `n onding. Weg met Godsdiens ens. ens. ens.

Dit is nie Godsdiens wat die probleem is nie, dit is nie eens fundamentalisme wat die probleem is nie.

Fundamentalisme: Streng handhawing van wat as fundamenteel beskou word.

Fundamenteel: Wat as grondslag (kan) dien; basis wat tot die kern van die saak gaan; van die grootste belang; essensieël.

Die grondslag van enige oortuiging kan nie tot geweld ly nie. Dit is fanatisisme gekoppel aan ekstremisme wat die probleem is. Maak nie saak of dit Polities, Godsdienstig, nasionalisties, sport, of wetenskap gedrewe fanatisisme of ateïsme is wat dit aanvuur nie. `n Blinde, onnadenkende, oordadige ywer vir enige saak is gedoem om een of ander tyd die bloed te laat vloei.

En sodanige dwase sal ons altyd op alle lewensterreine met ons hê. Van kindertjies wat albaster speel op die skoolgronde, die wetenskaplike wat “alles” weet, tot die Hitlers en Malemas in die politiek en die “besielde” priester iewers op die platteland. Dit is teen hierdie mense wat ons moet waak. Dit is ook gewoonlik hulle wat ons wil vertel dat hulle reg is en al die ander mense verkeerd is en verkieslik uitgemoor moet word.

Die ou mensdom het nog `n baie lang pad om te loop voor hy werklik beskaafd sal wees. Die dier lê nog vlak in die gene.

Read Full Post »

Die Noodsaaklike val na Bowe saam met Richard Röhr. (Vervolg)

Ons is steeds op reis die ewigheid in. In kosmiese terme is die son skaars op, die dag lê vars en oop voor ons. Die “little lizards” in die dorpe en stede, op die plase en in plakkerskampe begin pas maar om wakker te word en stram teen die lewenspad op te beur, op soek na ´n plekkie in die son.

En ons val, sommige “na bowe” en ander trots gesig in die modder, onstuitbaar selfversekerd.

“The first-half-of-life task,” sê Richard Röhr “is no more than finding the starting gate. It is merely the warm-up act,” Maar ons glo dat dit die ware Jakob is. Ons storm narsisties voort deur die eeste helfte van ons lewens en glo dat die wêreld om ons draai, dat ons die middelpunt van gebeure is. Ek is die held/heldin, die mooi een, die slim een, die ryk een, die groot atleet of die swartskaap, of die slagoffer. En vanuit hierdie selfgesentreerde standpunt leef ons die eerste helfte van ons lewens verwoed uit. En as ons dom genoeg is, storms op dieselfde manier dwarsdeur die tweede helfte van ons lewens ook, baie tevrede en ingenome met ons selfsug en gewaande grootsheid.

“The human ego prefers anything, just about anything, to falling or changing or dying. The ego is that part of you that loves the status quo, even when it is not working. It attaches to the past and present, and fears the future.” sê Röhr. (my onderstreep) (meer…)

Read Full Post »

“Merely to survive and preserve our life is a low-level instinct that we share with good little lizards.”

Aldus Richard Röhr in sy boek “Falling Upward” waaruit ek hier onder knaend aanhaal.

Soms voel dit vir my asof die ganse wêreld bevolk is met “little lizards”.

“A journey into the second half of our own lives awaits us all. Not everybody goes there, even though all of us get older, and some of us get older than others. A “further journey” is a welll-kept secret, for some reason. Many people do not even know there is one. There are too few who are aware of it, tell us about it, or know that it is different from the first half of life.”

Ons is op reis die ewigheid in. Die son is skaars op, die dag lê vars en oop voor ons. Die “little lizards” in die veld begin om wakker te word en klouter stram teen die klippe op, op soek na lêplek in die son ter wille van oorlewing. En dan vertel ons vir die soveelste maal aan mekaar die stories van ons gisters, van ons kinderdae, van die goeie ou tyd op die plaas. Hoe lekker dit was. Hoe ons kaalgat in die plaasdam geswem het, van onwettige jagtogte op die buurman se plaas, van ploeg met osse en touleier speel onder dreigement van pa se lang sweep wat nog os nog touleier ontsien het.

Droogtes word mekaar ook nie gespaar nie, nie vandag nie en ook nie in al die vorige vertellings van dieselfde storie nie. Maar dit was lekker, dit was die lewe onbevange geleef, en nou oor en oor herleef en hervertel. Dan “fast forward” ons na die eerste werk, die eerste salaris, eerste kar, die eerste meisie, en as ons dronk genoeg is ook van die eerste seks (grootliks oordryf met meervoudige meisies en/of orgasmes). Als vreeslik lekker en opwindend. Ons was die beste. Elke grootse projek waaraan gewerk is word oorpeins en weereens bewonder, stuk vir stuk monumentaal herbou. Soos ´n CD speler wat op “loop” gestel is speel ons die storie oor en oor. Daar word niks gesê oor die toekoms nie, geen verwondering uitgespreek oor die hede nie. Die beste deel van die lewe, die enigste deel wat saak maak, lê ver terug.

“Thomas Merton pointed out that we may spend our whole life climbing the ladder of success, only to find when we get to the top that our ladder is leaning against the wrong wall.”

Hierdie reisgenote wat so hunker na die verlede is goeie mense, van die beter ouens wat jy in jou lewe sal ontmoet. Hulle sal uit hulle pad uit gaan om jou en ander vriende te help. Hulle hou van poetse bak en van grappe vertel. Die sout van die aarde waarvan die Bybel praat. Ek hou van die soort mens. Moet net nie met hulle oor die dieper dinge van die lewe probeer gesels nie, veral nie oor godsdiens nie, dan is jy baie gou in die warm water want hulle verstaan jou nie.

Hulle is die “loyal soldier” waarvan Richard Röhr praat. Hy sê: “The loyal soldier can get you through hell with the early decisions that demand black-and-white thinking; but then you have to say good-bye when you move into the subtlety of midlife and later life.” Want hulle kan en sal jou nie volg nie. Hulle word oud soos jy, maar bly in die eerste helfte van hulle lewe vasgevang, want “Life is much easier on the childhood side of the rainbow,” sê Röhr.

“Basically, if you stay in the protected first half of life beyond the natural period, you become a well disguised narcissist (or an adult infant) – both of them are often thought to be successful “good old boys” by the mainstream culture.”

Soms is dit geld (in oormaat of weens gebrek daaraan) wat ons vasvang in die eerste helfte van ons lewe. Alles in die lewe en in ons denke draai om geld en besittings wat net nooit genoeg is nie. Ons ‘sit en vergaan van ellende’ in die duurste aftree oorde of ons huisie by die see. Ons lamenteer oor ander wat meer het as ons, of oor dit wat ons eens gehad het. As ons op ons oudag baie geld het spog ons (soms subtiel, soms brutaal openlik) daarmee en baai in die gloed van die aansien, status en mag wat die geld en die geleerdheid wat dit vir ons gekoop het, meebring. Ons kyk neer op die wat minder as ons het (en dus minder as ons is) en dring daarop aan om bedien te word, en weier hoogmoedig om ons naaste te dien, selfs in hulle nood. Soos kinders sentreer die lewe om die self, die belangrike ek en my onblusbare ego.

“Most people and institutions remain stymied in the preoccupations of the first half of life. By that I mean that most people’s concernes remain those of establishing their personal (or superior) identity, creating various boundary markers for themselves, seeking security, and perhaps linking to what seems like significant people or projects.”

“They keep doing their own kind of survival dance, because no one has told them about their sacred dance.” Die dans van die tweede helfte van die lewe.

Old men ought to be explorers

Here and there does not matter

We must be still and still moving

Into another intensity

For another union, a deeper

Comunion

T.S. Eliot

Die val na bowe is ´n ontstellende val, selfs angswekkend en eensaam, en onseker, tot jy finaal die bande breek met konvensie, die uitgediende aandrange en verwagtings van ´n stagnante samelewing. Dan val jy vry na bo, na ´n dieper en meer outentieke lewe sonder maskers.

Jy ontmoet die vreemde plaasboer wat jou vertel van dood en oorlewing, en van verdieping wat met die verlies kom. ´n Storie van die stadige dood wat Altzheimers is, en moord wat wegruk in ´n oogwenk. Maar dit is volgende week se storie, waar ons val-val verder loop saam met Röhr.

Read Full Post »

Seks in die nuwe jaar

Die stats van hierdie werf sit daar vir almal om te sien. Anders as al die statistieke van die ANC regering oor misdaad, Nkandla, noodlottige ongelukke op ons paaie en wat nog (ek het misdaad genoem? Nkandla is ook `n misdaad?), is hierdie syfers moontlik nie gedokter nie.

En volgens WordPress se syfers was dit die inskrywings oor geweld en seks wat meeste gelees is en wat ook die meeste komentaar uitgelok het. Op sterkte van hierdie syfers is daar dus besluit dat daar in die nuwe jaar meer oor hierdie onderwerpe geskryf sal word.

Joh het op fb aanbeveel dat die twee onderwerpe moontlik gekombineer kan word, iets in die lyn van Deep Throat. Ek is nie vertroud met die inhoud van daardie epiese produksie nie, dus sal ek my eie weergawe daarvan moet bedink. Ek het vir hom gesê dat die skryfsels dalk nog meer opwindend gemaak kan word deur godsdiens ook by die brousel in te meng.

In prentjies kan dit dan dalk so lyk:

Funny 1o Blom Amorphophallus titanum Klap2 Dood `n Vriend

Hou hierdie spasie dop vir hoofstuk 2

Read Full Post »

Vreemde ding. In  ‘Ditsemblits”, ´n regse nuusbrief (Afriforum gesponsor?) wat van tyd tot tyd per e-pos hier by my aanland, is daar ´n ‘mediaverklaring’ van ouens wat hulleself die Geloftevolk noem. Nog nooit van die pêre gehoor nie. Ekstreem regs, dink ek. Ekstreem dom? Oordeel self.

In die ‘mediaverklaring’ skryf hulle oor ‘n volksvergadering wat hulle gehou het en waar ernstige (erge?) besluite geneem is. Daar word gemeld dat besluit is om ´n “Teokratiese volkshuishouding” tot stand te bring, dat die partypolitieke sisteem verwerp word en vervang sal word met ´n regeringstelsel “waar God self regeer”.

Hierdie stelling is vir my effens problematies. Hoe in der ewigheid gaan dit gebeur? Gaan God self afkom hierheen om die belangrike stoel te kom beset? Of gaan daar uit die Geloftevolk raadslede gekies word om God te verteenwoordig? En hoe gaan die godsmense verkies word? Net maar weer volgens die ou politieke sisteem? Indien wel, hoe lank gaan dit wees voor hulle ook maar weer politiek-politiek begin speel … indien hulle dit nie alreeds doen nie!

Of gaan van die manne (ek neem aan dit gaan streng Bybels, net manne wees wat God gaan verteenwoordig) een oggend opstaan met ´n stralekransie om die kop wat dan ´n teken gaan wees dat God self die mans verkies het as sy heilige verteenwoordigers?

Voorts gaan geheime organisasies (soos die Broederbond) uitgeskakel word uit die ‘huishouding’. Dan neem ek aan hulle gaan geen inligting omtrent die moslems of die ANC (hulle grootste ‘vyande’ tot nou toe) probeer insamel om te sien wat dié teen hulle bekonkel nie, want dan sal hulle ´n intelligensie een heid op die been moet bring, en dit is gewoonlik ´n erg geheime organisasie. Of gaan die insamelaars van inligting met ´n bordjie om die nek loop wat sê “ek versamel geheime inligting”?

Dan is daar die ander abominasie; die “Groot vyf” of dan, die (huidige) vyf groot volksmonumente. Hierdie monumente, die Voortrekker te Pretoria, die Voortrekker te Winburg, die Vrouemonument (Bloem), die Taalmonument in die Paarl en Hugenotemonument in Franshoek se sonde is dat hulle “swaar okkulties besoedel (is) met simboliek van die Vrymesselaarry” en die volk moet hulle fisies en geestelik daarvan distansieër.

Hier vind ek wel ´n raakpunt met die “volk”. Self het ek my nog nooit geestelik erg verbind gevoel aan hierdie kollosse nie. Argitektonies, en selfs esteties is hulle wel indrukwekkend en aandoenlik, maar die gees was nog nooit erg geroer deur hulle teenwoordigheid nie. Verder moet ek bieg dat dit vir my geen groot wroeging gaan besorg as ek my fisies van hulle moet distansieër nie, want in al my lewens dae was ek nog maar twee, of hoogstens drie keer by die Voortrekker in Pretoria, een maal by Winburg se destyds erg verwaarloosde Voortrekker, een maal by Paarl, een maal by die Vrouemonumnet en nog nooit by die Hugenotemonument nie.

En om die waarheid te sê, ek het ook nooit enige “besoedeling” behalwe rommel en vuilgoed daar bemerk nie. Ontlasting en grafiti by Paarl destyds ja, maar van die okkulte soort nie wat ek van geweet het nie. En dit is miskien die punt: Ek het nie geweet nie. Ek het ook nooit geweet van die okkulte in Maja die bytjie en Liewe Heksie en skoenlappers en tuinkabouters en houtmaskers en ´n duisend ander goed wat okkulte jagters agter elke bos uitskop nie.

Miskien sien mense die boosheid waar en omdat hulle dit wil sien, en voor jy weet brand iemand op die brandstapel, word iemand (in die geheim) gemartel tot hy erken hy/sy is ´n heks en dan is ons weer terug in die donker eeue met donker figure wat (geheimsinnig) rondsluip in die nag.

Ek staan elke dag meer en meer in verwondering oor die geestelike vervlakking en verarming van mede Afrikaners, en deesdaelyk dit, die ganse mensdom om my. Ek bekommer my oor die onbenullighede waarmee mense hulle besig hou, en waarvoor hulle bereid is om ander dood te maak as hulle teengestaan word. Daar is ´n verharding, ´n onverdraagsaamheid en ´n skrikwekkende hatigheid aan die woeker tussen mense, tussen volke, selfs tussen sogenaamde en veronderstelde Christen mense.

Dit lyk vir my so al of ons hier met die “Geloftevolk” weer eens een boosheid met `n ander boosheid wil beveg?

Naskrif: Moet asseblief nie die mense se webwerf by: volksvergadering.co.za gaan besoek nie. Iemand wat nie van hulle hou nie het hulle webwerf ge-booby trap. As jy daar inskakel vee hy jou rekenaar se hardeskyf vir jou skoon voor jy ´n oog kan knip. Ek is ernstig, dit het met my gebeur.

Vryheid van spraak 0: Dom bliksems, wie hulle ook al mag wees: 1

Read Full Post »

Sit ek weer my voet daarin. Soms, net soms krap goed wat mense sê my om. Deesdae heelwat minder, maar tog. Sal moet werk daaraan … verdraagsaamheid is die woord.

Skryf Prof. Wilhelm Jordaan in Beeld oor die Mighty Men fenomeen. Klap Prof Kobus Le Roux hom ongevraag  hoe-durf-jy teen die kop.

Toe skryf ek vir hom. Nou vermoed ek, ek gaan ook `n klap of twee toebedeel word.

Hier is die die ding soos dit tot op hede verloop het.

Prof. Jordaan aan die woord:

In haar artikel oor die “Mighty”-manne met hul onderdanige vroue (Rapport, 7 Oktober) reken dr. Elize Morkel, ’n kliniese sielkundige, dat ’n kultuur van onderdanigheid deur alledaagse taalgebruik in stand gehou word.

Gewis, veral as ’n mens Angus Buchan se taal van “mighty men” saamlees met Gretha Wiid se taal van “worthy women” – die naam van die veldtog wat sy tot steun van Buchan begin het. Daarmee word patriargie (pappie maghebbend bo en mammie onderdanig onder) al pratend en napratend in stand gehou.

Terwyl die mighties en die worthies die aantoonbare vordering van vroue se posisie in die beroepswêreld en in huishoudings aanprys en liefies praat van die vennootskap tussen man en vrou, behou pappie (met en sonder mammie se toestemming) sy gereserveerde “hoër” plekkie in die hiërargie.

En van daar, as “hoof”, kom die hiërargiese spraak wat mans toelaat om steeds die septer te swaai en om, goedgunstiglik, vir vroue die groen lig te gee om te kan vorder. So ook die talige voorskrifte oor die “ware aard” van mans en vroue.

Soos ’n mens dit kry in ouerlike spraak (boeta wees soos pa, sussie wees soos ma), in sommige huweliksberading, huweliksformuliere, die populêre raadgee­bedryf in glanstydskrifte, in TV-sepies, rolprente en advertensies, en, natuurlik, die horingoue voos grappies by vleisbraaie en rugbywedstryde.

Ook in die voorskrifte oor manlikheid: Sterk, selfgeldend, mededingend, avontuurlik, aggressief, onafhanklik, rasioneel en taakgerig.

En dié vir vroue: Swak, sensitief, sag, ondersteunend, simpatiek, afhanklik, lief vir kinders, emosioneel en mensgerig.

Let wel: Dit is nie wat ék uitdink nie. Navorsing, soos Morkel ook aandui, sê so – dat dit eintlik wêreldwyd nog die tradisie is. Wel, sal die mighties en die worthies sê: Dis mos hoe dit is, waarom peuter daarmee.

Daaruit kom die draaiboek én die rolbesetting in die drama van manwees en vrouwees. Gedra deur sinnetjies soos: ’n Man/vrou se plek is tog…; vroue/mans kan tog nie dieselfde…; my vroulike instink sê…; my manlike ego eis…; enso(pratend) voort.

Dit alles saam skep die knyptang van verwagtings én die illusies rondom die sagte grotvrou wat gretig en gereed is om te swig voor die sterke grotman se daad- en aantrekkingskrag.

Dán het die digter Marge Pierce se lamentasie veelseggend sin: “How much lighter I feel, / the man says, ready / for business. / How heavy I feel, the woman says: / this must be love.”

Wat het ons dan nodig? Nie meer en magtiger manlikheid nie; nie meer en waardiger vroulikheid nie.

Waarheen en waarin ons moet groei, is meer menslikheid teenoor en vir mekaar. Sonder die bagasie van sus wees en só wees; die snert van die hemelliggame wat dikteer: Mans is van Mars en vroue is van Venus.

Prof. Le Roux reageer:

Ek sien prof. Wilhelm Jordaan het ook sy mond uit te spoel oor die Mighty Men- en Worthy Women beweging.

Ek is oortuig daarvan dat nie hy of Dr. Elize Morkel al een van die byeenkomste bygewoon het nie, anders sou hulle intelligenter daaroor kon rapporteer.

Jordaan kom tot die gevolgtrekking om `n verhouding tussen geslagte te laat slaag, moet mans minder manlik wees en vroue minder vroulik en moet hulle “meer menslikheid” teenoor mekaar betoon (wat de hel dit ook al beteken)!

Vir my klink dit na die enigste opsie vir `n man wat nog nooit in sy lewe die broek in die huis gedra het nie, of wat sê ek, prof?

En toe skryf ek die brief:

Le Roux maan ons teen Mighty Men

Ek wil net graag prof. Kobus le Roux bedank vir sy brief “Wie dra die broek in ‘menslike’ huis?” (Beeld, 12 Oktober).

Dit is sekerlik die swakste advertensie vir Angus Buchan se saamtrekke wat selfs die ergste antagonis van die Mighty Men ooit kon bedink.

As ek, of enige denkende man ná die lees van die brief nog enigsins daaraan gedink het om een van hierdie Cro Magnon-man-byeenkomste by te woon, dan het die prof daardie idee uitgewis.

’n Mens sidder wanneer jy dink dat hierdie denke en (beledigende) benadering die vrug moet wees van so ’n saamtrek.

Ek kan nie glo dat dit die ware inhoud is van Buchan se boodskap aan ons postmoderne samelewing nie.

Mag die Hemel ons behoed as dit wel is wat die man vir ons probeer sê.

Ek ken prof. Wilhelm Jordaan nie, maar aan sy gereelde skrywes in Beeld het ek hom leer ken as ’n man van insig, deernis en integriteit. Sy artikels spreek van ’n skerp intellek en van ’n diepgesetelde medemenslikheid.

Waarom dan die neerhalende aanval op hom deur Le Roux?

Skryf Jordaan dalk op ’n vlak waar Le Roux hom nie (kan) verstaan nie?

Of is dit dalk juis dat die Mighty Men te veel dink aan, of gesteld is op wat in hul (en die skoner geslag) se broeke aangaan dat hulle so heftig reageer op ’n sagter, mensliker aanslag in verhoudings tussen man en vrou?

Jy moet beslis meer male vir ons skryf, prof. Le Roux. Met so ’n aanslag sterf die beweging van broekbehepte mans dan gou ’n natuurlike dood.

Dan kan die nuwe geslag jongmense in liefde en vrede met hul verhoudings voortgaan.

Read Full Post »

Older Posts »